הנחייה: פרופ׳ נירה פרג
טכניקה/מדיום: וידאו, צילום

אני לא בטוחה.
ולא בטוחה אם אני צריכה להיות.
הכול ברור… אבל לא באמת.
השפה יוצאת ממני,
אבל נהיית זרה כשהיא מגיעה לאוזניים שלכם.
המילים יוצאות לאט, בקושי.
פחד יושב לי בעיניים.
אבל אני ממשיכה.
המבט בורח, הגוף חושף.
אבל אני לא בורחת.
אני נשארת.
הכיסוי שלי הוא לא איום.
הקול שלי הוא לא שבירת כללים.
אני מדברת ערבית — זאת הזהות שלי.
הצבע שלי הוא לא טעות.
השם שלי הוא לא סכנה.
אני בן אדם.
איבדתי את הקול שלי?
או שפשוט הפסקתם להקשיב?
לא אסביר יותר.
לא איעלם.
אני צריכה זכות.
והיום אני כאן.

أنا مش متأكدة.
ولا متأكدة إذا لازم أكون.
كل شيء واضح… بس مش عن جد.
اللغة بتطلع مني،
بس بتصير غريبة لما توصل لآذانكم.
الكلمات بتطلع ببطء، وبصعوبة.
الخوف ساكن بعيوني.
بس أنا بكمل.
النظرة بتهرب، والجسم بيفضح.
بس أنا مش بهرب.
أنا ببقى.
غطائي مش تهديد.
صوتي مش كسر قوانين.
أنا بحكي عربي — وهاي هويتي.
لوني مش غلطة.
اسمي مش خطر.
أنا إنسانة.
ضيّعت صوتي؟
ولا أنتو بطلتو تسمعو؟
مش رح أشرح أكتر.
مش رح أختفي.
مش طالبة موافقة.
ولا بسأل إذن.
أنا هون.